Maandag 2 augustus en dinsdag 3 augustus 2010
Door: lilianeneric
Blijf op de hoogte en volg Eric
05 Augustus 2010 | Verenigde Staten, Sioux Falls
Maandag 2 augustus 2010 Van Sandusky naar Chicago
Vandaag is weer voor een groot gedeelte een reisdag. We moeten van Sandusky naar Chicago en gaan door 4 staten. We starten in Sandusky Ohio, komen voor een groot deel door Indiana, maken bewust kleine uitstapjes naar Michigan en komen uiteindelijk in Chicago Illinois.
We namen ons ontbijt deze keer in ons hotel en bestond uit cornflakes met melk, die Lilian maar meteen over haar kleren gooide en een kop koffie. Nadat de bagage was ingeladen vertrokken op tijd naar Chicago. Het grootste deel van de reis reden we over de snelwegen. Rond half 11 stopten we bij een parkeerplaats en was het tijd voor een kop koffie en een reepje chocola. Daarna wisselden wij van rijder en ging de tocht weer verder. De lunch bestond uit een wrap met kip en een colaatje. En toen snel weer door.
Inmiddels waren we in Michigan aangekomen en bezochten een all-american Harley-Davidson winkel. Je ziet veel Harleys op de snelweg en de een is nog glimmender en breder dan de andere. Na een paar foto’s konden we weer door. Onze tweede stop in Michigan was een bezoek aan New Buffalo. Daar gingen we op zoek naar een vuurtoren die stond vermeld als attractie. Toen we iemand de weg vroegen kregen we te horen dat de vuurtoren nep was en aan het strand stond. Daar aangekomen bleek er een groot strand te zijn en wij gingen ook het strand op. Na een uurtje moesten we weer verder en gingen eerst in New Buffalo op zoek naar een ijsje. Toen we een aantal zaakjes zonder succes hadden bezocht, zagen we een supermarkt. De uiteindelijke oplossing was een lekker Ben en Jerry ijsbeker die we makkelijk hebben verorberd. Verder zouden we de eerste keer ook de tijdsgrens overschrijden zodat het verschil met Nederland niet zes maar zeven uur werd.
We gingen op weg voor het lastigste deel van de reis, op 5 baanse wegen de stad in. We zijn al dagen ontzettend blij met de TomTom van Thei, want zonder deze was onze reis niet zo voortvarend gegaan. Het lastigste deel waren de laatste 2 kilometers in de binnenstad van Chicago. Ons luxueuze hotel lag geweldig centraal in het centrum maar de weg er naartoe leidde ons onder de metrobaan en daardoor kreeg de tomtom geen signaal meer en ging het bijna mis. Toen we om ons te oriënteren de auto langs te kant parkeerden bleken we vijftig meter van het hotel af te staan. We konden onze bagage voor het hotel uit laden en de auto ging in de Valet Parking. Je geeft de sleutels aan een jongen die je auto dan ergens parkeert en als je je auto terugwilt moet je een kwartiertje dit van te voren melden en gaan zij de auto weer voor je halen. Uiteraard gaat dit veel geld kosten. Het parkeren overnacht kost hier overal ongeveer 50 dollar.
Toen we onze bagage op onze hotelkamer hadden gebracht gingen we de stad verkennen. Chicago bleek een erg leuke stad te zijn en we kwamen al gauw bij het Millennium Park uit. In het park staat onder andere The Bean, een zilverkleurig kunstwerk in de vorm van een boon. Je ziet er de contouren van de stad in weerspiegeld en iedereen loopt er naartoe en zwaait naar zichzelf en maakt foto’s. Toen we hier het meeste gezien hadden liepen we naar de Navy Pier. Langs de pier waren allerlei terrasjes en voor ons avondeten belandden we bij de Mexicaan. We hadden een geweldig uitzicht over de jachthaven en de stad. Op onze terugtocht liepen we langs allerlei architectonische hoogstandjes en uiteindelijk kwamen we weer op een terrasje bij het water terecht voor het laatste pilsje van de dag. Op weg naar ons hotel hebben we nog naar het beginbord van Route 66 gezocht, maar dit konden we niet vinden. Toen was het tijd om te gaan slapen.
Dinsdag 3 augustus Chicago
Het yoghurt ontbijtje van Starbucks smaakte weer uitstekend en we waren klaar voor de dag. We gingen als eerste nogmaals op zoek naar bord van Route 66 en vonden uiteindelijk de paal waaraan dit normaal is bevestigd. Omdat het gebouw naast de paal werd gerenoveerd heeft men dit waarschijnlijk uit voorzorg weggenomen. Het was tijd om op zoek te gaan naar de Williss Tower, de nieuwe naam voor de Sears Tower. Toen de Sears Tower werd gebouwd met meer dan 100 verdiepingen was het gebouw jarenlang het hoogste gebouw ter wereld. Ondertussen is dit allang achterhaald maar de Tower is nog steeds het hoogste gebouw van de USA. We kochten een kaartje voor het Sundeck en boven aangekomen bleek de naam het mistdeck beter te passen. Omdat het gebouw zo hoog was hingen de bovenste verdiepingen helaas gedeeltelijk in de wolken. Op een gegeven moment trokken de wolken verder open en konden we toch nog foto’s maken. Men had het Sundeck uitgebreid met kunststoffen uitbouw. Je stond op een 2 meter uitbouw en kon zo’n 460 meter omlaag kijken, dus niet echt lekker voor iemand met hoogtevrees! Wel hebben we nog een foto van ons beiden in deze uitbouw laten maken.
Toen we weer op de begane grond stonden liepen we richting stad en als eerst het Millennium Park. We gingen bij daglicht foto’s maken die toch net wat beter lukten dan die van gistermiddag. In onze Lonely Planet stond een uitgebreide wandelroute die ons langs allerlei kunstwerken bracht. We bezochten een aantal historische gebouwen die na de brand waarbij een derde deel van Chicago afbrandde door gerenommeerde architecten waren ontworpen. We mochten in deze gebouwen in de entreehal foto’s maken. Onze lunch bestond uit een bord smaakvol chinees eten Chicken Peanut en pittige groenten. Toen we tijdens de route langs ons hotel kwamen onderbraken we de route voor een sanitaire stop. Buiten bleek het toch steeds een beetje te regenen en besloten we naar het museum Art Institute of Chicago te gaan. Daar zaten we aircodroog en waren er vele kunstwerken te zien. Er hingen o.a. veel schilderijen van Pablo Picasso en Vincent van Gogh.
Na het museum gingen we de stad weer in (het weer was ondertussen verbeterd) en aten buiten in het park onze eerste burger tijdens deze vakantie. We vertrokken noordwaarts omdat we nog nauwelijks in dit deel van de stad waren geweest. We kwamen bij het 3e Hard Rock Café en na een biertje was het tijd om terug te gaan naar ons hotel. Wel kochten we nog ons ontbijtje bij elkaar omdat we morgen zo’n 950 kilometer voor de boeg hebben en om 6 uur de stad uit willen rijden om de ochtendspits voor te zijn. Om 11 uur gingen we slapen.
Vandaag is weer voor een groot gedeelte een reisdag. We moeten van Sandusky naar Chicago en gaan door 4 staten. We starten in Sandusky Ohio, komen voor een groot deel door Indiana, maken bewust kleine uitstapjes naar Michigan en komen uiteindelijk in Chicago Illinois.
We namen ons ontbijt deze keer in ons hotel en bestond uit cornflakes met melk, die Lilian maar meteen over haar kleren gooide en een kop koffie. Nadat de bagage was ingeladen vertrokken op tijd naar Chicago. Het grootste deel van de reis reden we over de snelwegen. Rond half 11 stopten we bij een parkeerplaats en was het tijd voor een kop koffie en een reepje chocola. Daarna wisselden wij van rijder en ging de tocht weer verder. De lunch bestond uit een wrap met kip en een colaatje. En toen snel weer door.
Inmiddels waren we in Michigan aangekomen en bezochten een all-american Harley-Davidson winkel. Je ziet veel Harleys op de snelweg en de een is nog glimmender en breder dan de andere. Na een paar foto’s konden we weer door. Onze tweede stop in Michigan was een bezoek aan New Buffalo. Daar gingen we op zoek naar een vuurtoren die stond vermeld als attractie. Toen we iemand de weg vroegen kregen we te horen dat de vuurtoren nep was en aan het strand stond. Daar aangekomen bleek er een groot strand te zijn en wij gingen ook het strand op. Na een uurtje moesten we weer verder en gingen eerst in New Buffalo op zoek naar een ijsje. Toen we een aantal zaakjes zonder succes hadden bezocht, zagen we een supermarkt. De uiteindelijke oplossing was een lekker Ben en Jerry ijsbeker die we makkelijk hebben verorberd. Verder zouden we de eerste keer ook de tijdsgrens overschrijden zodat het verschil met Nederland niet zes maar zeven uur werd.
We gingen op weg voor het lastigste deel van de reis, op 5 baanse wegen de stad in. We zijn al dagen ontzettend blij met de TomTom van Thei, want zonder deze was onze reis niet zo voortvarend gegaan. Het lastigste deel waren de laatste 2 kilometers in de binnenstad van Chicago. Ons luxueuze hotel lag geweldig centraal in het centrum maar de weg er naartoe leidde ons onder de metrobaan en daardoor kreeg de tomtom geen signaal meer en ging het bijna mis. Toen we om ons te oriënteren de auto langs te kant parkeerden bleken we vijftig meter van het hotel af te staan. We konden onze bagage voor het hotel uit laden en de auto ging in de Valet Parking. Je geeft de sleutels aan een jongen die je auto dan ergens parkeert en als je je auto terugwilt moet je een kwartiertje dit van te voren melden en gaan zij de auto weer voor je halen. Uiteraard gaat dit veel geld kosten. Het parkeren overnacht kost hier overal ongeveer 50 dollar.
Toen we onze bagage op onze hotelkamer hadden gebracht gingen we de stad verkennen. Chicago bleek een erg leuke stad te zijn en we kwamen al gauw bij het Millennium Park uit. In het park staat onder andere The Bean, een zilverkleurig kunstwerk in de vorm van een boon. Je ziet er de contouren van de stad in weerspiegeld en iedereen loopt er naartoe en zwaait naar zichzelf en maakt foto’s. Toen we hier het meeste gezien hadden liepen we naar de Navy Pier. Langs de pier waren allerlei terrasjes en voor ons avondeten belandden we bij de Mexicaan. We hadden een geweldig uitzicht over de jachthaven en de stad. Op onze terugtocht liepen we langs allerlei architectonische hoogstandjes en uiteindelijk kwamen we weer op een terrasje bij het water terecht voor het laatste pilsje van de dag. Op weg naar ons hotel hebben we nog naar het beginbord van Route 66 gezocht, maar dit konden we niet vinden. Toen was het tijd om te gaan slapen.
Dinsdag 3 augustus Chicago
Het yoghurt ontbijtje van Starbucks smaakte weer uitstekend en we waren klaar voor de dag. We gingen als eerste nogmaals op zoek naar bord van Route 66 en vonden uiteindelijk de paal waaraan dit normaal is bevestigd. Omdat het gebouw naast de paal werd gerenoveerd heeft men dit waarschijnlijk uit voorzorg weggenomen. Het was tijd om op zoek te gaan naar de Williss Tower, de nieuwe naam voor de Sears Tower. Toen de Sears Tower werd gebouwd met meer dan 100 verdiepingen was het gebouw jarenlang het hoogste gebouw ter wereld. Ondertussen is dit allang achterhaald maar de Tower is nog steeds het hoogste gebouw van de USA. We kochten een kaartje voor het Sundeck en boven aangekomen bleek de naam het mistdeck beter te passen. Omdat het gebouw zo hoog was hingen de bovenste verdiepingen helaas gedeeltelijk in de wolken. Op een gegeven moment trokken de wolken verder open en konden we toch nog foto’s maken. Men had het Sundeck uitgebreid met kunststoffen uitbouw. Je stond op een 2 meter uitbouw en kon zo’n 460 meter omlaag kijken, dus niet echt lekker voor iemand met hoogtevrees! Wel hebben we nog een foto van ons beiden in deze uitbouw laten maken.
Toen we weer op de begane grond stonden liepen we richting stad en als eerst het Millennium Park. We gingen bij daglicht foto’s maken die toch net wat beter lukten dan die van gistermiddag. In onze Lonely Planet stond een uitgebreide wandelroute die ons langs allerlei kunstwerken bracht. We bezochten een aantal historische gebouwen die na de brand waarbij een derde deel van Chicago afbrandde door gerenommeerde architecten waren ontworpen. We mochten in deze gebouwen in de entreehal foto’s maken. Onze lunch bestond uit een bord smaakvol chinees eten Chicken Peanut en pittige groenten. Toen we tijdens de route langs ons hotel kwamen onderbraken we de route voor een sanitaire stop. Buiten bleek het toch steeds een beetje te regenen en besloten we naar het museum Art Institute of Chicago te gaan. Daar zaten we aircodroog en waren er vele kunstwerken te zien. Er hingen o.a. veel schilderijen van Pablo Picasso en Vincent van Gogh.
Na het museum gingen we de stad weer in (het weer was ondertussen verbeterd) en aten buiten in het park onze eerste burger tijdens deze vakantie. We vertrokken noordwaarts omdat we nog nauwelijks in dit deel van de stad waren geweest. We kwamen bij het 3e Hard Rock Café en na een biertje was het tijd om terug te gaan naar ons hotel. Wel kochten we nog ons ontbijtje bij elkaar omdat we morgen zo’n 950 kilometer voor de boeg hebben en om 6 uur de stad uit willen rijden om de ochtendspits voor te zijn. Om 11 uur gingen we slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
