Acadia National Park

Vandaag een hele dag Acadia. Vanochtend was de vraag zit er nu ontbijt in bij het hotel of niet? De voucher gaf aan van wel maar de informatie op de kamer gaf geen uitsluitsel. We zagen mensen richting entree lopen en daarom gingen we ook maar eens kijken. En ja, er stond misschien nog wel het beste ontbijt van afgelopen week op ons te wachten. Toen we ons buikje vol hadden was het tijd om te vertrekken naar onze eerste stop, de haven van Bass Harbor. De top van Cadillac mountain had weinig zin vanwege de mist dus Bass harbor was een prima keuze. In de mistige haven zagen we een zeehond zwemmen die heel even aan de oppervlakte bleef en toen weer wegdook. Na deze seal op foto en video vastgelegd te hebben gingen we op zoek naar de Bass Harbor Head Lighthouse. Na een tijdje rijden kwamen we bij de parkeerplaats bij de vuurtoren. Om de beste fotopositie te hebben moesten we wederom over behoorlijk grote rotsblokken klauteren, maar het eindresultaat loonde de moeite. Na de vuurtoren was het tijd voor de eerste trail, de Ship Harbor Trail. Mooie wandeling langs de rotskust van een inlet. Toen we deze wandeling hadden afgerond reden we door voor de volgende, de Wonderland Trail. Ondanks dat deze trail maar een klein stukje verderop lag was het woud toch net weer anders dan bij de eerste wandeling. De kust was hier meer strandachtig met tussen de rotsen mooie tidal pools.Toen we ook deze wandeling hadden afgerond reden we noordwaarts en stopten in Southwest Harbor voor de lunch. Hier nuttigden we in een restaurant onze lunch met een lekker biertje en het viel op dat hier vooral de locals kwamen en dat we net op tijd binnen waren want na ons waren alle tafeltjes bezet. En toen het ging regenen onstonden er lange wachtrijen. Na de lunch reden we een heel stukje door en stopten bij het Jordan Pond House. De hoofdparkeerplaats was compleet vol dus moesten we onze auto verder door parkeren. We begonnen aan onze tocht om het meer en begonnen met de makkelijke kant met vlakke paden. Al gauw zagen we een ree op het pad heel rustig grazen en die was duidelijk meer toeristen gewend. We liepen verder en de lucht begon weer behoorlijk te betrekken. Toen we aan de andere kant van het meer kwamen zagen we inderdaad dat deze kant iets moeilijker maar daardoor wel leuker was om te lopen. Je moest stukken over rotsen klimmen en ook moesten we een paar honderd meter over twee balken lopen boven de grond. Het viel wel op dat de tegenliggers allemaal voor Lilian die voorop liep aan de kant en dus van de balk af gingen. Waar kwam dat toch door? Op het laatste stuk van de wandeling begon het eerst voorzichtig te druppen en toen begon het echt te stortregenen. We zochten dan ook beschutting bij het Jordan Pound House en waren op tijd voor de High Tea. Thee of koffie met 2 popovers, een gebakje wat van binnen hol is en de buitenkant krokant en wat met boter en jam gegeten wordt. Het was in ieder lekker om even uit de regen te zijn. Na deze break liepen we naar de auto terug en probeerden voor de tweede keer Cadillac Mountain op te gaan voor het uitzicht. Wederom vruchteloos, de top was nog steeds in mistbanken gehuld. We besloten terug te rijden naar onze kamer om droge kleren aan te trekken. Na een uurtje pauze was het tijd voor het diner. Toen we net buiten stonden om Bar Harbor in te wandelen begon het weer te regenen en restte ons niets anders om toch maar met de auto te gaan. Inmiddels stortregende het weer en tijdens het stukje tussen de geparkeerde auto en het Italiaans restaurant werden we wederom behoorlijk nat. Het eten was lekker en de fles wijn kwam makkelijk leeg dus het restaurant was geen slechte keuze. Na het eten reden we weer terug naar ons Motel.