Toen we na het ontbijt de lucht bekeken was het al snel duidelijk dat we niet nog eens de berg op hoefden te gaan voor beter zicht want je zag zo al dat de top in de mist lag. Daarom pakten we onze spullen en vertrokken richting de White Mountains. Het was 340 kilometer rijden, dus zouden we er rond twee uur kunnen zijn. Frappant is iedere keer als je net voor een tolweg hebt betaald dat je sneller kunt doorrijden, je om de zoveel kilometers weer in wegwerkzaamheden terecht komt en juist helemaal niet opschiet. Onderweg maakten we twee stops, een keer om te tanken en bij de bijbehorende broodjeszaak Amato's lekkere verse Ceasar wraps te bestellen en de andere stop was in Bangor. Bangor lag toch al op onze weg en Lilian las gelukkig op tijd dat in Bangor een van de bekendste Amerikaanse schrijvers woont, en wel Stephen King! We konden het grote rode Victoriaanse huis makkelijk vinden door het aparte hek wat er om heen staat: Gietijzeren spinnenwebben en vleermuizen, cool! Toch snel een paar fotootjes genomen! We reden weer verder en kwamen in de buurt van onze eindbestemming. Omdat de middag nog jong was besloten we eerst nog een paar uitstapjes te maken in de White Mountains alvorens naar onze slaapplek te gaan. De eerste uitstap was de Glenn Ellis waterval en deze was best aardig, de grootste van de watervallen was ruim 20 meter hoog. De tweede uitstap was met onze auto naar de top van Mount Washington te rijden. Je moest zowel in de 1e versnelling naar boven als naar beneden. We kregen bij het entreeticket een cd met informatie over de tocht naar boven en de hele geschiedenis van Mt. Washington. Je moest deze cd dus tijdens het rijden afspelen. De wegen waren niet al te breed maar het uitzicht boven vergoedde veel. Toen we weer langzaam met max. 20 km p/u naar beneden waren geracet, reden we naar onze slaapplek voor vannacht bij North Conway. Daar aangekomen kregen we een weirde rondleiding van de eigenaar en de inrichting van de kamer sloeg alles. Een groot bloemetjesbehang met bijpassend motief in de gordijnen en het bed; een bont poppenkast kamertje. We lieten onze bagage achter en liepen het stadje in. Daar was het best druk, veel auto's op zoek naar een parkeerplek, veel toeristen shoppent in de kleurrijke winkeltjes. We vonden een leuk restaurantje en het eten en de pot bier smaakten uitstekend. We liepen weer een halfuurtje terug naar onze kamer en zo was de dag al weer bijna voorbij!