Van Bukhara naar Samarkand per trein

Zaterdag, 8 augustus 2015

Bukhara - Samarkand

Omdat we om half acht zou worden opgehaald, hadden we de wekker nog eerder gezet en om 7 uur zater we aan de ontbijttafel. In eerste instantie wilden de hotelboys niet meewerken, want er stond om 7 uur nog niets klaar.
Toen het eindelijk op gang kwam, stonden de tafel snel gedekt en waren we ruim op tijd met koffie en thee. Terug naar de kamer, bagage meenemen en uitchecken. Aan de receptie stond onze taxichauffeur al klaar en we vertrokken dus mooi op tijd naar het station. In het station moest de bagage eerst nog door de X-ray en toen konden we onze juiste trein opzoeken. De gereserveerde zetels waren comfortabel en tijdens de reis waren er twee weirde videofilms op de tv's. Ook in Samarkand stond ons vervoer al te wachten en waren we in no time in ons hotel. De kamer is wat klein, maar er zit alles in wat we nodig hebben. We zitten met ons hotel vlakbij het mausuleum van Timur.
Eerst maar eens naar Registon, op zoek naar een restaurantje. Laten we ons toch verlopen en een extra uurtje door de wijk hebben gedwaald. Uiteindelijk kwamen we weer op Registon terecht en vonden een geschikt lunchadresje met dakterras. Na een voedzame maaltijd en veel cola en thee weer op pad voor het middagprogramma.
De Registon Ensemble hebben we alleen van afstand bekeken, staat morgenvroeg uitgebreid op het programma vanwege het licht, vanmiddag eerst de Bibi Khanym moskee en mausoleum, beide uit de tijd van Timur, een van de grote overheersers in de 14e eeuw (vergelijkbaar met Djengiz qua macht en het aantal mensen dat ze gekilld hebben). Mooie grote moskee, maar de moskee is slecht onderhouden, sommige delen staan op instorten, vreselijk zonde. Daarna besloten we naar de Laan van de Mausulea te gaan, Shah-i-Zinda. Op deze heilige plek liggen diverse mausulea dicht op elkaar, waaronder dat van Timurs zusters, nichten etc. De plek is zo belangrijk omdat de Tombe van de Levende Koning hier lag, het graf van de neef van de profeet Mohammed. Veel heiliger dan dat wordt het niet. Dus alle belangrijke mensen wilden zo dicht mogelijk bij de heilige begraven worden, resulterende in een laan met fantastische mausolea. Erg sfeervol, ondanks de toch wel overload aan chinezen/ koreanen/japanners. Tijd voor een capuccino dus!
Na de koffiepauze liepen we terug naar onze kamer. We bedachten ons onder het genot van een koud pilsje waar we vanavond zouden gaan eten.

Op pad dus. Het restaurant waar we in eerste instantie heen wilden gaan was gesloten. Aan de overkant leek ook een restaurant, maar toen we er voor stonden leek het meer een veredelde cafetaria. Dus die sloegen we ook over. Bij de ingang stond een reclamebord voor Art Café Safari 1 verdieping lager. We gingen ff kijken en kwamen weer in een filmsetting terecht. Op de wanden waren allerlei beesten getekend, maar vooral opvallend was de grote russische familie die het midden van de zaak bezet hield. Aan een lange tafel zaten aan de ene kant de mannen en aan het andere eind de dames. De fles wodka ging iedere keer uitgebreid rond maar kwam niet op de tafel. De kinderen zaten apart aan een grote tafel. Af en toe kwamen nog mensen etbij die iedere keer uitgebreid begroet werden. De menukaart die we kregen voorgeschoteld was volledig in het russisch. Met behulp van het personeel bestelden we twee gerechten en dat waren voltreffers. Hoewel we dit in deze vreemde tent niet hadden verwacht, smaakte het eten uitstekend! Het pils was niet duur en we sloten af met koffie en thee. Het niveau bij de russische (maffia