Kizil Oy - Son Kul meer

Zondag 16 augustus 2015, Kizil Oy - Son Kul

Vandaag gaan we op pad naar Son Kul waar we in een yurt zullen overnachten vlakbij een bergmeer op een hoogte van 3016 meter. Maar eerst eens de rit er naartoe.
De afstand hemelsbreed tussen Kizil Oy en het Son Kulmeer is een 100 kilometer, maar we zullen er bijna zes uur over doen. We stoppen onderweg bij een winkeltje om flink wat water en fris in te slaan, want vanavond en morgen is er niks te krijgen. Dan vervolgen we onze rit steeds hoger. De wegen zijn slecht, vol kuilen en stoffig. We maken twee fotostops, de eerste ongeveer op de helft en de tweede bovenop de bergpas van ongeveer 3400 meter. De views zijn schitterend, de kleuren zeer afwisselend. Onderweg rijden we nog langs een steenkolengroeve, waar nogal wat bedrijvigheid heerste. Toen we aan de andere kant de volgende berg omhoog reden zagen we aan de overzijde een heel stuk zwarte helling wat werd afgegraven.
Tegen half een zagen we de eerste contouren van het grote meer. Niet dat we al op onze eindbestemming waren aangekomen, want we moesten aan de andere kant zijn. Deze omtrekkende beweging duurde nog een uur en uiteindelijk vonden we het juiste yurtenkamp. We kregen een eigen yurt toegewezen en gooiden onze bagage in een hoek.
De lunch was vrij snel klaar en werd in een andere yurt opgediend. Het eten smaakte goed en na de lunch besloten we samen met onze gids een wandeling te maken over een soort dijk die in het meer liep. Dit stuk grond verdeelde het meer gedeeltelijk in twee stukken. Uiteindelijk bleek het einde te ver weg te zijn en keerden we om terug naar ons kamp. Daar hebben we eerst de yurt ingericht (combi van lokale matjes, eigen luchtbed, lakenzak, lokale dekens en muskietennet) en daarna op een matje lekker buiten in de schaduw gezeten. Helaas met fanta ipv een biertje, maar toch lekker.
Voor het avondeten nog een kleine wandeling gemaakt, maar deze ingekort vanwege de felle wind. Aan de overkant van het meer regende het.
Het avondeten werd weer in een yurt geserveerd en was goed te doen. Een lekker vegatarisch groentesoepje en als hoofdmaaltijd een mix van aardappelen, groeten en gebakken vlees.
Na het diner nog even buiten staan kletsen waarbij vooral onze chauffeur nogal op de spreekstoel zat en verhalen over zijn jeugd in China vertelde. Het was langzaam tijd om naar binnen te gaan, men had onze slaapplaats totaal veranderd, onze matjes, lakenzakken en netten waren netjes opgevouwen in de hoek (wat feitelijk niet kan in een ronde yurt), en een mooi kitscherig opgemaakt bedje lag in het midden van de yurt. En ze hadden het kacheltje aangemaakt zodat we iig lekker warm de nacht in gingen.