Son Kul meer
Door: Eric Lommen en Lilian Lechner
Blijf op de hoogte en volg Eric
17 Augustus 2015 | Kyrgizië, Tamchy
Ondanks de koude nacht hebben we redelijk kunnen slapen door de dikke dekens die op onze matrassen liggen. Rond zes uur was het ff tijd voor een kort toiletbezoek en wachten op de zonsopgang. Deze was helaas minder spectaculair dan verwacht en we kropen na een paar opnames gauw weer terug in bed. Om half acht ging de wekker af en stonden we op. Om acht uur konden we in yurt 2 weer aanschuiven voor het ontbijt, deze keer pannekoekjes.
Na het ontbijt zouden we gaan paardrijden. Dit hadden we ergens tussen negen en halftien afgesproken. Omdat de paarden al gereed stonden en de temperatuur aangenaam was, gooiden we het programma om en vertrokken direct. Ons gidsje reed ook mee en we zouden richting de bergen naar een aantal afgelegen yurts rijden. Bij het opstijgen lag ik er al bijna naast. Uiteindelijk kwamen we allemaal veilig in het zadel en vertrokken we. We kregen allemaal een soort metalen roe om de paarden aan te sporen. De mijne reageerde er niet op en als Lilian dat probeerde, begon haar paard te bokken. Maar op een gezapige draf kwamen we na een uur bij de yurts aan. Dat waren echte locals die de tenten opgezet hadden om de grote kuddes te verzorgen. Na wat foto's begonnen we aan de terugtocht en via een boog reden we terug. Op het laatst was de meegelopen hond bezig de kuddes uit elaar te drijven en dat probeerde onze gids een tijdje te voorkomen. Uiteindelijk had de hond er genoeg van en sloot zich weer bij ons aan. Terug in het kamp na twee uur waren we blij dat we uit het zadel konden, lichte zadelpijn en gevoelige botten.
Nog wat in de schaduw gelezen en toen was het weer tijd voor de lunch. Deze was oké en na de lunch kwam het ander nederlands stel aan, die we al eerder herhaaldelijk waren tegengekomen (o.a. bij de gaskrater). Na de lunch maakten we een flinke wandeling richting bergen en we liepen er helemaal alleen. Het was doodstil en de omgeving was spectaculair. Bij terugkomst trokken we een matrasje eerst in de schaduw en later in de zon om nog wat te relaxen. Onze en de chauffeur van de andere groep waren een stukje gaan rijden en kwamen onverwachts met een anderhalve literfles lokaal bier aan. Die hebben we dus met plezier paraat gemaakt.
Het avondeten ging samen met de andere groep en op het eind nog even naar buiten voor de zonsondergang. Na nog een theetje was het tijd om ons terug te trekken in onze yurt. Het kacheltje werd aangemaakt en het werd binnen weer lekker warm. Nadat we al zo bijna in bed lagen kwamen de locals gewoon nog twee keer binnenstappen, om de kachel bij te vullen en voor wat huisraad, privacy is iets dat ze hier niet kennen ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley