Vrijdag 6 augustus 2010 Rapid City

Vrijdag 6 augustus 2010 Rapid City

Vandaag geen grote reisplannen maar een bezoek aan het Custer National State Park.
Het ontbijt was vandaag in ons hotel en het continentaal ontbijt viel ons alles mee. Na het ontbijt controleerden we of we onze wandelschoenen in de auto hadden en gingen op pad naar het Custer National Park. Na eerst de verkeerde kant op gereden te zijn kwamen we al gauw er achter dat we beter konden omkeren. Bij de ingang van het park werd al snel duidelijk dat er vandaag ook een hoop bikers het park in zouden gaan. Deze bikers vonden veelal van zich zelf dat ze de entreeprijs niet hoefden te betalen en reden op hoge snelheid zonder te betalen het park in. Toen we door de entree waren reden we eerst naar de General Store om water en energierepen in te slaan als proviand voor de geplande wandelingen. Vervolgens begonnen we met de loop te rijden met onze auto.
Bij de diverse uitkijkpunten werd overal gestopt en de mooiste foto’s leverden de bizons op die tot zo’n 3 meter van de auto kwamen. Wat vooral de hele dag irritant zou blijven was dat onze Harley-rijders in grote getale langs kwamen gereden en bij iedere motor wel de volumeknop vol open stond. Ondertussen was het tijd voor onze eerste wandeling. We hadden op aanraden van een ranger bij het Visitor Center 2 wandelingen uitgekozen van ieder zo’n 2 uur durend en de eerste ging door de prairie. Er werd aangeraden deze als eerste te doen omdat de zon ’s ochtends nog iets minder heet tijdens het wandelen zou zijn. De wandeling was ontzettend mooi en we kwamen allebei bezweet terug bij onze auto. Toen de airco vol draaide was het tijd de loop te vervolgen en stopten we bij een lodge voor onze lunch. Helaas waren meer mensen op deze gedachte gekomen en was het ontzettend druk in het restaurant. Desondanks kregen we toch redelijk snel ons eten en konden we weer verder. We kwamen op een stuk weg uit waar net een kudde bizons de weg aan het oversteken was. Iedereen stopte en maakte geweldige foto’s. Het alfamannetje was een enorme stier die vol briesend over de weg liep en enorm groot was. Indrukwekkend! Na deze geweldige ervaring was het tijd voor onze tweede wandeling. Deze wandeling ging om een meer heen en was compleet anders dan de eerste van vanochtend. De wandeling was best pittig omdat het toch regelmatig flink klimmen was en stukken alleen maar over rotsen klauteren was. Toen we na iets meer dan 2 uur weer bij de auto waren maakten we de loop af en reden het park uit naar het Crazy Horse Monument. Toen we de entree hadden betaald bleek het Crazy Horse Monument nog lang niet klaar te zijn. Oudere Lakato indianen hadden een beeldhouwer benaderd om van Crazy Horse een monument te maken uitgekapt in de bergen. Omdat hij niet met overheidsgeld werkte ging het werk heel moeizaam en vorderde niet hard. Zijn zoons en dochters hebben zijn werk nu overgenomen na zijn dood. Alleen het hoofd was pas volledig klaar. Het museum en de bijbehorende film waren redelijk amateuristisch. Nadat we buiten de veranda en de woning van de beeldhouwer hadden bezocht, vonden we het tijd voor een verfrissende douche . Toen we ons hadden gedoucht gingen we bij hetzelfde restaurant eten dan waar we gisteravond waren geweest. Het eten smaakte weer uitstekend en in de tijd dat we zaten te eten was het buiten aan het stortregenen. Nadat we hadden afgerekend en buiten kwamen waren de buien gelukkig net voorbij. De was die we vanochtend hadden weggebracht was ook net gebracht en zo kunnen we de 2e helft van onze vakantie weer met frisse shirtjes beginnen. Nog even dit verslag afmaken en dan is het weer bedtijd.