Maandag 16 augustus 2010 Van Moab naar Torrey
Door: lilianeric
Blijf op de hoogte en volg Eric
17 Augustus 2010 | Verenigde Staten, Torrey
Maandag 16 augustus 2010 Van Moab naar Torrey
Vanochtend een goede start gemaakt met echte Starbucks koffie en yoghurt die we gisteren hadden gekocht. Zo komt het plastic bestek dat we weken geleden gekocht hadden nog steeds van pas.
Toen we de bagage hadden ingeladen en de auto bijgetankt gingen we op pad voor onze eerste stop, de “Looking Glass Rock”. We begonnen op een gravelweg die plots overging op een zandweg die dermate rul werd dat ik bang werd dat we hier op een onherbergzame weg zouden vast te komen zitten met onze NIET-terreinwagen. Dus bij de eerste mogelijkheid hebben we de auto gekeerd en zijn we weer naar de hoofdweg teruggekeerd. Wel uiteraard nog een foto van de rots genomen.
Onze volgende stap was een stuk veiliger, de Wilson Arch lag naast de weg en de foto was dan ook zo gemaakt. En toen weer snel verder. Toen we een stukje gereden hadden , zagen we dat we de keus hadden om direct naar de National Bridges te gaan of eerst nog een snel bezoek aan Monument Valley in te voegen want dat zou maar 16 miles enkel extra reizen zijn. Jaren geleden zijn we hier ook geweest en de fantastische natuur is ons altijd bij gebleven. De keuze was dan ook snel gemaakt, op naar Monument Valley. Eerst kom je dan langs de Mexican Hat, een aantal stenen die bovenop een rots liggen en van ver op een sombrero lijken. Daarna op naar Monument Valley. Het was goed druk zoals ook te verwachten was. We begonnen vol goede moed aan de selfguided autodrive langs diverse historische en uiterst fotogenieke punten in de vallei. Van afstand had het geleken alsof de weg beter was dan jaren geleden maar toen we met 10 miles per uur de helling afstuiterden wisten we direct waarom veel mensen hun auto laten staan en met speciaal vervoer gaan. We hebben met zweet in de handen punt 1 van de tour gehaald en toen we een parkeerplaats zagen snel de auto gekeerd en weer teruggereden zonder ergens vast te komen zitten. Op het korte stuk wat wij hebben gereden hebben we wel andere mensen vast zien zitten. Van de belangrijkste rotsen kun je bij punt 1 al de foto’s nemen en we hadden boven bij het View Restaurant op het terras al mooie foto’s van de vallei kunnen maken. We waren zeker blij dat we hier naartoe waren gekomen want onze oude foto’s dateren nog van voor het digitale fototijdperk.
Op weg naar de National Bridges moesten we over een berg heen met haarspeldbochten waar je niet harder dan 15 km p/u mocht. Eenmaal boven aangekomen hadden we een prachtig uitzicht over de Valley of the Gods, wederom een juweeltje van de natuur. Her en daar stonden ook mooie rotsen in het landschap en de kleuren waren prachtig, Toen we ons hier hadden kunnen losrukken gingen we naar het National Bridges National Park. De Bridges zijn ook een soort Arches maar dan puur door inwerking van water ontstaan. In het park waren 3 grote bruggen die we allemaal gezien hebben via een toeristische route door het park. De kleuren van de steen waren vooral geel/grijs waardoor de foto’s lang niet zo mooi werden en de hoogte van de bruggen nog moeilijker is. Wat ons betreft kan bij een vol schema dit park dan ook overgeslagen worden!
Bij het vervolg van onze reis bleven we ons verbazen over de wonderen der natuur en je kunt wel blijven fotograferen en/of filmen. Zo kwamen we door de Glen canyon, de uitloper van de Grand Canyon, we kwamen in de buurt van Lake Powell waar vroeger een goudzoekerdorpje in het water is verdwenen en tegen 6 uur kwamen we in de voorlopers van onze eindbestemming voor morgen, het Capitol Reef National Park. We waren net te laat voor het Visitors Center maar we hebben de uitkijkpunten die aan de goede kant van de ondergaande zon alvast bezocht en mooie foto’s gemaakt. De kleuren zijn hier weer wel vooral rood in allerlei schakeringen. De kleuren zijn bepaald uit welke laag deze aan de oppervlakte liggen en dateren tot honderden miljoenen jaren geleden.
We reden door naar onze lodge voor vanavond en toen we ons hadden omgekleed gingen we eten. Ondanks het restaurant een redelijk eenvoudige aankleding had, smaakte ons het eten (en het bier) goed. Toen we betaald hadden en naar buiten gingen zagen we dat de laatste fase van de zonsondergang bezig was. We renden om onze camera’s te halen en waren net op tijd nog mooie sfeerfoto’s te maken. Na dit intermezzo gingen we terug naar onze kamer want de dag zat er al weer bijna op.
Vanochtend een goede start gemaakt met echte Starbucks koffie en yoghurt die we gisteren hadden gekocht. Zo komt het plastic bestek dat we weken geleden gekocht hadden nog steeds van pas.
Toen we de bagage hadden ingeladen en de auto bijgetankt gingen we op pad voor onze eerste stop, de “Looking Glass Rock”. We begonnen op een gravelweg die plots overging op een zandweg die dermate rul werd dat ik bang werd dat we hier op een onherbergzame weg zouden vast te komen zitten met onze NIET-terreinwagen. Dus bij de eerste mogelijkheid hebben we de auto gekeerd en zijn we weer naar de hoofdweg teruggekeerd. Wel uiteraard nog een foto van de rots genomen.
Onze volgende stap was een stuk veiliger, de Wilson Arch lag naast de weg en de foto was dan ook zo gemaakt. En toen weer snel verder. Toen we een stukje gereden hadden , zagen we dat we de keus hadden om direct naar de National Bridges te gaan of eerst nog een snel bezoek aan Monument Valley in te voegen want dat zou maar 16 miles enkel extra reizen zijn. Jaren geleden zijn we hier ook geweest en de fantastische natuur is ons altijd bij gebleven. De keuze was dan ook snel gemaakt, op naar Monument Valley. Eerst kom je dan langs de Mexican Hat, een aantal stenen die bovenop een rots liggen en van ver op een sombrero lijken. Daarna op naar Monument Valley. Het was goed druk zoals ook te verwachten was. We begonnen vol goede moed aan de selfguided autodrive langs diverse historische en uiterst fotogenieke punten in de vallei. Van afstand had het geleken alsof de weg beter was dan jaren geleden maar toen we met 10 miles per uur de helling afstuiterden wisten we direct waarom veel mensen hun auto laten staan en met speciaal vervoer gaan. We hebben met zweet in de handen punt 1 van de tour gehaald en toen we een parkeerplaats zagen snel de auto gekeerd en weer teruggereden zonder ergens vast te komen zitten. Op het korte stuk wat wij hebben gereden hebben we wel andere mensen vast zien zitten. Van de belangrijkste rotsen kun je bij punt 1 al de foto’s nemen en we hadden boven bij het View Restaurant op het terras al mooie foto’s van de vallei kunnen maken. We waren zeker blij dat we hier naartoe waren gekomen want onze oude foto’s dateren nog van voor het digitale fototijdperk.
Op weg naar de National Bridges moesten we over een berg heen met haarspeldbochten waar je niet harder dan 15 km p/u mocht. Eenmaal boven aangekomen hadden we een prachtig uitzicht over de Valley of the Gods, wederom een juweeltje van de natuur. Her en daar stonden ook mooie rotsen in het landschap en de kleuren waren prachtig, Toen we ons hier hadden kunnen losrukken gingen we naar het National Bridges National Park. De Bridges zijn ook een soort Arches maar dan puur door inwerking van water ontstaan. In het park waren 3 grote bruggen die we allemaal gezien hebben via een toeristische route door het park. De kleuren van de steen waren vooral geel/grijs waardoor de foto’s lang niet zo mooi werden en de hoogte van de bruggen nog moeilijker is. Wat ons betreft kan bij een vol schema dit park dan ook overgeslagen worden!
Bij het vervolg van onze reis bleven we ons verbazen over de wonderen der natuur en je kunt wel blijven fotograferen en/of filmen. Zo kwamen we door de Glen canyon, de uitloper van de Grand Canyon, we kwamen in de buurt van Lake Powell waar vroeger een goudzoekerdorpje in het water is verdwenen en tegen 6 uur kwamen we in de voorlopers van onze eindbestemming voor morgen, het Capitol Reef National Park. We waren net te laat voor het Visitors Center maar we hebben de uitkijkpunten die aan de goede kant van de ondergaande zon alvast bezocht en mooie foto’s gemaakt. De kleuren zijn hier weer wel vooral rood in allerlei schakeringen. De kleuren zijn bepaald uit welke laag deze aan de oppervlakte liggen en dateren tot honderden miljoenen jaren geleden.
We reden door naar onze lodge voor vanavond en toen we ons hadden omgekleed gingen we eten. Ondanks het restaurant een redelijk eenvoudige aankleding had, smaakte ons het eten (en het bier) goed. Toen we betaald hadden en naar buiten gingen zagen we dat de laatste fase van de zonsondergang bezig was. We renden om onze camera’s te halen en waren net op tijd nog mooie sfeerfoto’s te maken. Na dit intermezzo gingen we terug naar onze kamer want de dag zat er al weer bijna op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
