Donderdag 19 augustus Las Vegas - Los Angeles

Donderdag 19 augustus 2010 Van Las Vegas naar Los Angeles

We moeten op weg naar Los Angeles dus kopje koffie, spullen in de auto en gaan. Ons heerlijke ontbijtje bestond voor even uit 2 energiereepjes. Toen we m.b.v. de gps de stad bijna uit waren had ik de lumineuze idee een bord met tankstation te volgen en toen we van de snelweg wegdraaiden bleek het tankstation een aantal kilometers verder terug te liggen en waren we weer richting Las Vegas aan het rijden. Toen we eindelijk getankt hadden, waren we een flink aantal kilometers omgereden en hadden we flink wat tijd verloren. De volgende keer toch maar langer wachten tot we echt de stad uit zouden zijn. Bij het tankstation wel nog een boterham gekocht als ontbijt.
Onze eerste echte stop werd het Mojave Nature Reserve. In dit gebied bevind zich een enorme woestijn en ook grote vulkaankegels en lavavelden. Buiten was het enorm warm en de airco draaide op volle toeren. De spoorlijn die nu ook nog door de Mojave loopt, had vroeger veel meer stations en hulpstations nodig in de periode dat er nog geen diesellocomotieven waren. We stopten als eerste bij Cima, dat helemaal verlaten is en ook helemaal vervallen. De gebouwen die er nog stonden hadden de tand des tijds nauwelijks doorstaan. Na een paarfoto’s reden we door naar Kelko. Dit station was vroeger een belangrijk steunpunt bij de stoomlocomotieven. Ze werden hier bijgevuld en ondersteund door extra locomotieven om het Cima-gebergte over te komen. Het oude stationsgebouw was gerestaureerd en daar was nou een voorlichtingsruimte en een cafeetje in gehuisvest. We bleven even de voorlichtingsfilm over Kelko en de omgeving bekijken en vertrokken weer nadat we nog een paar flessen water hadden gekocht. Een paar miles verderop liggen de Kelko duinen en deze bezochten we kort. Het zand was zo warm dat bij mijn nieuwe Teva sandalen de lijm smolt en de hak losging. Goeje kwaliteit! Dus gauw de airco hoog en een stukje de fameuze Route 66 volgen. De Route 66 had in ieder geval een slecht wegdek want we stuiterden aardig heen en weer. We maakten een aantal fotogenieke stops zoals de eerste bij Roy’s Café. Als je hier binnenstapt heb je echt het gevoel dat de tijd hier een behoorlijke tijd heeft stilgestaan. Ze mochten nog niet eens koffie verkopen en warm eten was er ook niet te krijgen. Wel waren er veel fotogenieke items in deze weirde tent. Een andere stop was het Bagdad Café. In dit vervallen café was jaren geleden de film Bagdad Café opgenomen die gaat over een Duitse toeriste die in een vervallen café terecht komt met raar personeel. Toen we de serveerster zagen dachten we allebei dat zij een zwaar leven moet hebben gehad. Zij zag er afgeleefd uit. We dronken een colaatje en na wat foto’s doken we de weg weer op. Toen we nog een tijdje de Route 66 hadden gevolgd werd het weer tijd voor de snelweg.
Toen we in de buurt van LA kwamen werd het alsmaar drukker maar gelukkig stond de grote file de andere kant op. Het rijden was behoorlijk inspannend maar gelukkig kwamen we ongeschonden bij ons hotel terecht. We hadden geen zin om voor het avondeten de auto te pakken en aten in het hotel. Dit beviel goed en na afloop hebben we nog een potje pool gespeeld. Helaas was het kleingeld op en keerden we terug naar onze kamer.