Op weg naar Matane

Vandaag dus het vertrek uit Québec en op pad naar Matane. Aangezien we voor negen uur wilden starten te reizen, ontbeten we vroeg en gingen op pad. Bij de auto aangekomen bleek de accu van de navigatie leeg te zijn en wist navigator Lilian ons met behulp van Google Maps ons feilloos uit de stad te loodsen. Het eerste stuk van de reis zou nog snelweg zijn en op het laatst zou dit overgaan op een tweebaansweg langs de kust. Maar eerst de reis. Het rijden ging redelijk vlekkeloos op het bij een kruispunt oprijden na waarbij een auto bijna over het hoofd werd gezien. Dat houdt je in ieder geval bij de les. De eerste stop was een plaspauze bij een halteplaats en een halfuur later waren we wel aan koffie toe. Dus dat werd stop twee. Stop drie werd een langere halte bij natuurpark Bic. We stopten hier voor een wandeling langs de kust. We hadden uiteraard de verkeerde baai in eerste instantie gekozen. Toen we daar achter kwamen liepen we naar de andere kant, via een route door de campingsite. We zochten ook hier een toilet op en helaas trof ons toen het noodlot. De fotolens viel uit de fototas op de grond en de stabilisator hield ermee op en deed gek. Mooi kl... op onze feestdag. Het park was als troost wel zeer mooi. We kochten in een winkeltje wat zogenaamde griekse salades en toen we dit wilden opeten werden we diverse keren gestoken. Na dit heerlijk maal zouden we langs een baai gaan lopen. Het uitzicht was wel fantastisch. In de baai is er een verschil te zien van vijf meter tussen eb en vloed. We liepen tot aan de rand en keken ook uit naar zeehonden en/of walvissen. Terug in de auto gingen we op pad naar Remouski. Daar is een museum waar we in sneltreinvaart een 120 meter lange onderzeër uit 1970-2000, de Onondaga, doorkruisten omdat we maar veertig minuten de tijd hiervoor hadden en de audio langer duurde. Daarna dus oversteken naar het museum over The Empress of Ireland. Deze boot is 2 jaar na Titanic in 1914 gezonken en daarbij zijn over de 1100 mensen verdronken. Het drama (een botsing met een andere boot in de mist) was kort maar hevig, de boot zonk in 15 minuten. Om 5 uur was er een klein halfuur durende multimediale film over de geschiedenis van de Empress en de neergang. Dit spektakel was redelijk spectaculair en met name de effecten waren zeer amusant (wind, mist, kou, etc). Daarna hebben we nog even het museum verder bekeken waar nog artefacten uit The Empress of Ireland te vinden waren. Toen op weg voor het laatste stuk naar Matane over een mooie kustweg. We reserveerden een tafel in het restaurant voor acht uur en hadden nog wat tijd op onze kamer om ons op te frissen. De zonsondergang was helaas niet zo spectaculair als beloofd. Het eten was uitstekend en we genoten ervan. Het maakte de gesneuvelde fotolens en het niet willen synchroniseren van de Jawbone armband van Lilian weer een beetje goed.