A rainy day in New Brunswick

Vanochtend werden we al met regen tegen het raam wakker. Dat belooft dus een leuke dag te worden!
Het ontbijt was weer uitstekend verzorgd en onze vriendelijke gastvrouw maakte omelets op bestelling. Met gevulde buik namen we afscheid en gingen op pad naar Kouchibouguac National Park in de hoop dat het weer beter zou worden. Toen we daar aankwamen besloten we de Salt trail als eerste te lopen om te kijken hoe erg het met de regen stond gesteld. Ook al was de trail nog geen kilometer lang, we zijn toch nog aardig nat geworden. We reden een stukje door in het park en besloten ook nog de aangeraden Kelly's Beach Boardwalk te doen. Toen we aan het lopen waren begon het om ons extra te pesten nog harder te regenen. Bij een kiosk aan het begin haalden we na afloop een kop koffie om op te warmen. De mensen daar verwachtten ook weinig klandizie en dus een lange dag. We stapten weer in de auto en reden een uur door naar Bouchtouche, waar Lilian een mooie wandeling in een volgend nationaal park had uitgezocht. We zaten in onze auto op de parkeerplaats en daar goot het buiten zo, dat lopen echt geen zin had. Heel erg jammer want het beloofden mooie wandelingen te worden. Vanwege de vele regen zat wandelen er niet in maar we moesten toch ergens lunchen en waarom niet in Bouchtouche. We aten à la carte bij Pizza Delight, maar we verbaasden ons hoeveel mensen gebruik maakten van het goedkopere buffet en hoe snel weer iets werd aangevuld als het eten op was. Na de lunch reden we door naar wat het hoogtepunt van de dag zou worden: Hopewell Rocks. Hier kom je aan een strookje kust waar het verschil tussen eb en vloed 12 meter maximaal kan zijn. Toen we er waren was het gelukkig eb en konden we over de modderige bodem lopen en ons vergapen aan de grillige rotsformaties. Net toen we de trappen opliepen richting onze auto begon het weer harder te regenen. Hadden we deze keer toch geluk gehad dat we net op een rustiger moment beneden waren geweest. We waren wel toe aan wat schone en droge kleren, dus togen we naar onze B&B in Shediac. We werden daar door twee oudere vrouwtjes hartelijk ontvangen en kregen weer een apart ingerichte kamer toebedeeld. Het was tijd voor het diner en dus togen we per auto weer Shediac in. Het was een typisch restaurant annex bar annex goktent annex biljartzaal. Eigenlijk een grote hal met van alles in gepropt. We kozen voor kreeft met een lekker biertje, en het eten smaakte goed. Na het het eten hebben we nog twee potjes gebiljart, want Lilian had gezien dat er verderop de Neptune drive-in autobioskoop lag, en deze unieke retro ervaring wilden we niet aan ons voorbij laten gaan. De film Lucy draaide op het moment dat het donker was. We reden er heen en kochten heel Amerikaans een bak popcorn voor erbij. Je zet je auto voor een groot scherm en het geluid krijg je op de FM op je autoradio. Dit werkte heel goed, alleen regende het aan het begin van de film nog even. Het was iedere keer kiezen koplampen uit, maar dan werkten de wissers niet. Dus ff starten, twee keer wissen en weer uit. Gelukkig stopte de regen en konden we de film makkelijk uit kijken. Na de film zijn we direct vertrokken, er zou nog een tweede film achteraan konen, maar dat werd ons veel te laat. We keerden terug naar ons het bedje.