Na een heel dagje Acadië Miramicha

Vandaag stond een dagje Atlantic New Brunswick op de agenda. Wakker worden duurde even vanwegen het uur tijdsverschil, maar rond half 9 konden we genieten van een 'heerlijk' standaard continental breakfast. Viel ook best mee, alle benodigheden waren aanwezig. Daarna op weg voor de Atlantic coast van NB. Na een stukkie rijden kwam de eerste stop rond 11 uur in Caraquet voor een bezoek aan de vuurtoren en de lokale haven. Dit was een een van de grootste crab en lobstervloten van Canada, dus Deadliest Catch aan de oostkust van Canada. Deze regio is zeer chauvinistisch, iedereen heeft de Acadiaanse vlag op hun porch, als teken van hun Franse roots. Weinig Engels dus zoals we hadden gehoopt. Na de stop besloten we door de te reizen naar het maritiem museum in Shippigan, waar we de details van de flora en fauna, inclusief acquaria en seals, tot ons mochten nemen. Daarna een heerlijke maaltijd in het dichtbij gelegen restaurant, daar wisten ze pas echt hoe ze een heerlijke zalm konden verpesten. De kreeft was volgens Eric nog wel te eten, maar top was het dus niet. Daarna door naar de noordelijke punt van de eilanden, uiteindelijk via enkele lange bruggen naar Miscou Island, waar de oudste vuurtoren van hout uit eind 19e eeuw uit de atlantische provincies te vinden was. Mooi maar erg winderig en fris. De weg ernaartoe was zeker zo interssant, langs dorpjes waar de echte werkvoorziening nog de visserij was. Veel kreeftenfuiken overal, boten en veel armoede. Maar mooi en authentiek. Daarna nog een mooie wandeling in een van muggen doordrenkt moeraslandschap en daarna door naar onze B&B in Miramachi, nog een flinke tour.
Nadat we eindelijk de B&B hadden gevonden (vlg de routeplanner zouden we in een oud fabriekspand moeten zijn....) viel die enorm mee, zag er prima uit. Na een opfrissing gingen we naar Mike's, een geweldige kroeg, met lekker bier, goed eten en om 9 uur heerlijke live muziek... Wat wil een mens nog meer..