Woensdag 11 augustus 2010 Yellowstone
Door: lilianeric
Blijf op de hoogte en volg Eric
12 Augustus 2010 | Verenigde Staten, West Yellowstone
Woensdag 11 augustus 2010 Yellowstone
Vandaag om 7 uur al op want we willen om 8 uur bij de afgesloten toegangsweg naar Yellowstone staan. Deze gaat om 8 uur open. Eerst een ontbijtje in het restaurant naast ons hotel, Bij onze overnachting hoort een gratis ontbijtje bestaande uit eieren met toast en een soort rösti. Met een kop koffie erbij was dit een flinke basis om onze dag te beginnen. Na het ontbijt snel de auto in en richting Yellowstone.
Toen we in het park waren, begonnen we eerst met Canyon Village, de Grand Canyon van Yellowstone noemen ze hem zelf. We reden eerst naar de South Rim en deden daar de South Rim Trail van ongeveer 4 kilometer. Op verschillende platforms had je een prachtig overzicht van de waterval en de loop van de rivier door de canyon. De hoogteverschillen maakte dat iedereen hijgend op de diverse platforms stond. Het landschap was prachtig en dat gold ook voor de kleuren van de bergen. Vandaag had Lilian de driepoot voor de camera meegenomen dus deze heeft ze veelvuldig uitgetest. Toen we de trail hadden afgerond en weer bij onze Hyundai waren gingen we op weg naar de noordkant, de North Rim. De North Rim gaf nog een mooiere kijk op de waterval waar toevallig een regenboog bovenhing en een mooie kijk in de vallei. Ook daalden we de trappen verder af naar de Red Rock die zoals de naam al zegt roodgekleurd is en je nog dichter bij het water brengt. Toen we ook hijgend de trappen weer omhoog waren geklommen was het tijd om richting Roosevelt Lodge te rijden omdat direct daar achter de Lost Lake Trail begon. Bij de Lodge aangekomen wilden we daar eerst lunchen maar de wachttijd voor een zitplaats was ongeveer 3 kwartier en dat duurde ons toch echt veel te lang. Daarom kochten we in de General Store die er langs lag een sandwich met wat te drinken . Dit smaakte net zo goed, was zeker een stuk goedkoper en wat vooral de doorslag gaf was dat we zo eerder op pad konden. De Lost Lake Trail begon inderdaad direct achter de Lodge en ging direct omhoog. We moesten flink stijgen maar het sportieve element was zeker goed voor ons. We haalden diverse mensen in op de weg naar boven en dat gaf ons extra moed. Vervolgens ging de tocht verder langs een leuk meertje waar de meeste wandelaars al stopten en omdraaien. Wij gingen door en kwamen door weer geweldig landschap en kwamen bij Petrified Forest uit. Hier stond een versteende boom achter hekken. Ook leuk zullen we zeggen. Toen we daarna nog een tijdje flink hadden doorgestapt kwamen we met een voldaan gevoel weer terug bij de lodge. We vonden dat we wel een ijsje hadden verdiend en dat hebben we ook met veel genot opgesmikkeld.
Onze volgende bestemming werden de Mammoth Hot Spring Terraces. Ook hier waren diverse thermale bronnen en we volgden de aangelegde boardwalk langs de diverse poelen en bronnen. De eerste bronnen waren gelijkvloers en de volgende hot springs konden alleen met de aangelegde boardwalk worden bezocht en dat betekende weer flink klimmen. We zijn heel wat hijgende bezoekers tegen gekomen. Bij de eerste bronnen dachten we eigenlijk is dit alles maar toen we verder gingen kwamen we aan de andere kant met een andere lichtinval. Daar waren de bronnen veel mooier en hebben we ook meer foto’s genomen. Na afloop wilden we eigenlijk via de kortste route terug naar ons hotel. We zagen echter bij het voorbijrijden op een weg een parkranger auto staan en een hoop mensen met fotocamera’s in de aanslag. Bij navraag bleek hier een grizzlyberin met 2 cubs verderop in het veld te zitten. Wij moesten er natuurlijk ook bij zijn en Lilian ging alvast vooruit. Het veilig parkeren van de auto duurde wat langer maar uiteindelijk lukte dit ook en kon ik ook met het filmapparaat in de aanslag. We hebben wel zo’n uur op die betreffende plek staan turen en wachten. Af en toe zag je een schim voorbijgaan en voordat de camera op scherp was gesteld was het moment al weer voorbij. Maar we gaven niet op en klommen meer tegen de helling op. Ons wachten werd beloond met prachtige foto’s en zeker een leuk filmpje. Na een uurtje hadden we het wel gezien en de auto in op weg naar ons hotel. Helaas kwamen we in de zoveelste opstopping vanwege wegwerkzaamheden terecht en dat kostte ons meer dan een halfuur extra. Uiteindelijk konden we door en waren we even na acht uur bij ons hotel. Snel omkleden en toen op weg naar ons diner. We kozen voor de dichtstbijzijnde pizzeria en bestelden daar een lekkere Taco pizza. De eerste bestelde corona ging gedeeltelijk over mijn shirt en de rest van het flesje kreeg ik dan ook gratis. De andere corona’s kwamen veilig in onze keel terecht.
Vandaag om 7 uur al op want we willen om 8 uur bij de afgesloten toegangsweg naar Yellowstone staan. Deze gaat om 8 uur open. Eerst een ontbijtje in het restaurant naast ons hotel, Bij onze overnachting hoort een gratis ontbijtje bestaande uit eieren met toast en een soort rösti. Met een kop koffie erbij was dit een flinke basis om onze dag te beginnen. Na het ontbijt snel de auto in en richting Yellowstone.
Toen we in het park waren, begonnen we eerst met Canyon Village, de Grand Canyon van Yellowstone noemen ze hem zelf. We reden eerst naar de South Rim en deden daar de South Rim Trail van ongeveer 4 kilometer. Op verschillende platforms had je een prachtig overzicht van de waterval en de loop van de rivier door de canyon. De hoogteverschillen maakte dat iedereen hijgend op de diverse platforms stond. Het landschap was prachtig en dat gold ook voor de kleuren van de bergen. Vandaag had Lilian de driepoot voor de camera meegenomen dus deze heeft ze veelvuldig uitgetest. Toen we de trail hadden afgerond en weer bij onze Hyundai waren gingen we op weg naar de noordkant, de North Rim. De North Rim gaf nog een mooiere kijk op de waterval waar toevallig een regenboog bovenhing en een mooie kijk in de vallei. Ook daalden we de trappen verder af naar de Red Rock die zoals de naam al zegt roodgekleurd is en je nog dichter bij het water brengt. Toen we ook hijgend de trappen weer omhoog waren geklommen was het tijd om richting Roosevelt Lodge te rijden omdat direct daar achter de Lost Lake Trail begon. Bij de Lodge aangekomen wilden we daar eerst lunchen maar de wachttijd voor een zitplaats was ongeveer 3 kwartier en dat duurde ons toch echt veel te lang. Daarom kochten we in de General Store die er langs lag een sandwich met wat te drinken . Dit smaakte net zo goed, was zeker een stuk goedkoper en wat vooral de doorslag gaf was dat we zo eerder op pad konden. De Lost Lake Trail begon inderdaad direct achter de Lodge en ging direct omhoog. We moesten flink stijgen maar het sportieve element was zeker goed voor ons. We haalden diverse mensen in op de weg naar boven en dat gaf ons extra moed. Vervolgens ging de tocht verder langs een leuk meertje waar de meeste wandelaars al stopten en omdraaien. Wij gingen door en kwamen door weer geweldig landschap en kwamen bij Petrified Forest uit. Hier stond een versteende boom achter hekken. Ook leuk zullen we zeggen. Toen we daarna nog een tijdje flink hadden doorgestapt kwamen we met een voldaan gevoel weer terug bij de lodge. We vonden dat we wel een ijsje hadden verdiend en dat hebben we ook met veel genot opgesmikkeld.
Onze volgende bestemming werden de Mammoth Hot Spring Terraces. Ook hier waren diverse thermale bronnen en we volgden de aangelegde boardwalk langs de diverse poelen en bronnen. De eerste bronnen waren gelijkvloers en de volgende hot springs konden alleen met de aangelegde boardwalk worden bezocht en dat betekende weer flink klimmen. We zijn heel wat hijgende bezoekers tegen gekomen. Bij de eerste bronnen dachten we eigenlijk is dit alles maar toen we verder gingen kwamen we aan de andere kant met een andere lichtinval. Daar waren de bronnen veel mooier en hebben we ook meer foto’s genomen. Na afloop wilden we eigenlijk via de kortste route terug naar ons hotel. We zagen echter bij het voorbijrijden op een weg een parkranger auto staan en een hoop mensen met fotocamera’s in de aanslag. Bij navraag bleek hier een grizzlyberin met 2 cubs verderop in het veld te zitten. Wij moesten er natuurlijk ook bij zijn en Lilian ging alvast vooruit. Het veilig parkeren van de auto duurde wat langer maar uiteindelijk lukte dit ook en kon ik ook met het filmapparaat in de aanslag. We hebben wel zo’n uur op die betreffende plek staan turen en wachten. Af en toe zag je een schim voorbijgaan en voordat de camera op scherp was gesteld was het moment al weer voorbij. Maar we gaven niet op en klommen meer tegen de helling op. Ons wachten werd beloond met prachtige foto’s en zeker een leuk filmpje. Na een uurtje hadden we het wel gezien en de auto in op weg naar ons hotel. Helaas kwamen we in de zoveelste opstopping vanwege wegwerkzaamheden terecht en dat kostte ons meer dan een halfuur extra. Uiteindelijk konden we door en waren we even na acht uur bij ons hotel. Snel omkleden en toen op weg naar ons diner. We kozen voor de dichtstbijzijnde pizzeria en bestelden daar een lekkere Taco pizza. De eerste bestelde corona ging gedeeltelijk over mijn shirt en de rest van het flesje kreeg ik dan ook gratis. De andere corona’s kwamen veilig in onze keel terecht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
