Khiva - de pure Zijderoute

Dinsdag 4 augustus 2015, Khiva

Vandaag hebben we de hele dag om dit fantastische filmdecor te verkennen. Na een lekker ontbijt met flinke glazen koel appelsap waren we helemaal klaar de hitte in te gaan.
Een goed gevoel is dat we nu voldoende geld hebben om op de diverse plekken te kunnen betalen. We kochten een all-in ticket voor alle musea (en dat zijn er nog al wat) en kwamen er al gauw achter dat mausulea en torens en minnaretten daarbuiten vielen en we een aanvullend kaartje moesten kopen. We sjokten de musea zo snel mogelijk door op zoek naar de binnenplaats om een foto te kunnen maken, want de gebouwen zijn fantastisch.
We kochten een kaartje om een minnaret van 57 meter in tegaan. De trappen waren enorm donker en steil en het plafond was op sommige plaatsen voor mij net te laag (auw...!), maar bovenaan was het uitzicht ontzettend mooi en woei er een heerlijk verkoelend briesje. Op de heen- en terugweg kwamen we telkens anderen tegen die stil bleven staan en waar je dan heel ingewikkeld omheen moest schuifelen. Pas op de terugweg ontdekten we dat de Oezbeekse paartjes de nauwe trapopgang van de minaretten nog voor een andere toepassing gebruikten....
De eerste pauze werd ingelast in een leuk binnenplaatsje en we bestelden een glas versgeperst appelsap, wat zeer goed smaakte.
Op weg naar het mausuleum, een bedevaartsoord voor de locals. Een Oezbeeks gezin gaf een soort priester geld en samen deden ze een gebed en achteraf namen ze stukjes brood mee. Het mausuleum was erg mooi, daar lagen de khans en een beroemde dichter begraven.
Het was tijd voor de lunch. We zochten hetzelfde restaurant van gisteravond op omdat het eten zo goed had gesmaakt. Nu niet op het terras maar lekker in de aircoruimte binnen. De tomaten/komkommersalade en de pompoen- en groentensoep waren wederom erg lekker. Het koude pils is zowiezo een aanrader!
Na de lunch kwamen we bij video-opnames uit in een oud Khanpaleis Tosh-hovli van de Allakuli Khan. Hier stond een Oezbeek enorm zijn best te doen om te playbacken op Oezbeekse muziek. Na deze opname kwam nog een danseres aan de beurt die op de muziek allerlei bewegingen met haar handen maakte. Het paleis zelf was heel mooi, met name het tegelwerk.
We liepen door de bloedhete straten op zoek naar een oude waterbron maar vonden deze niet. Na een aantal bezoekjes aan andere musea zochten we de schaduw van een theehuis op om onder het genot van een capuccino en een colaatje het verloren vocht weer aan te vullen. En daarna nog wat versgeperst appelsap, heerlijk.

We gingen terug naar onze hotelkamer en vroegen de receptionist of we nog geld bij hem konden wisselen. Ja dat kon, wel pas over twee uurtjes. Toen Lilian later met de 150 usd op pad ging, kwam ze met een dikke stapel geld terug. Toen we alles geteld hadden, raakten we in verwarring. Het zou zo maar kunnen zijn dat we een stapel van 1000.000 SOM teveel hadden gekregen. Dat zou een mooi kadootje zijn op onze trouwdag!
We liepen weer de stad in want Lilian wilde tijdig op de uitkijktoren staan voor de ondergaande zonnegloed op de lemen stadsmuren en gebouwen. Na een hele tijd wachten werd het licht inderdaad weer mooi en gaf spectaculaire foto's. We liepen naar de nog niet ontdekte plekjes in het oude fort en ontdekten nog een mooie gevel waar geen enkele toerist was te ontdekken. Het was tijd voor ons diner en we stopten eerst bij het restaurant waar we 's middags nog vers appelsap hadden gedronken maar daar kwam geen bediening naar buiten. Het volgende voorstel was het restaurant naast ons hotel, dat bleek gesloten. Voor poging drie toch maar weer de stad in en daar slaagden we wel goed. Lekker gegeten en een goeie afsluiter van toch een beetje feestelijke dag voor ons. Toen terug naar het hotel, want we moeten onze spulletjes alweer inpakken voor de lange autorit naar Bouchara.