Op weg van Khiva naar Bukhara
Door: Eric Lommen en Lilian Lechner
Blijf op de hoogte en volg Eric
05 Augustus 2015 | Oezbekistan, Buchara
Woensdag 5 augustus 2015, Bukhara
Vandaag vertrekken we om acht uur richting Bukhara, een lange hete autorit. De wekker dus een dik uur eerder gezet en genoten van een uitgebreid ontbijt.
Onze chauffeur (dezelfde van gisteren) zat vandaag wel in de racemode. We vertrokken op tijd voor een rit die acht tot tien uur zou duren. Uiteindelijk stopten we maar twee keer om gas te tanken en even naar een supersmerig toilet te kunnen.
We arriveerden dan ook voor drie uur in Boukhara, wat zeer welkom was. Een mooi historisch hotel het Lyabi House hotel, met prachtige oude houten structuren, en vlakbij het centrale plein van de stad. Toen we ons op onze kamer hadden geiïnstalleerd, zochten we voor de lunch een tafeltje op aan de grote vijver waar op dat moment water spoot wat voor heerlijke verkoeling zorgde. We maakten een 1,5 liter ijskoude fles cola paraat en voor de lunch een koolsoep en een Samsa, een gevuld broodje met gekruid gehakt. We sloten af met een pot groene thee. Heerlijk relaxed aan het centrale historische plein van de stad.
Aangezien ons terras gesloten werd voor de middagsrust, begonnen we de gebouwen rond het plein te verkennen. Er waren diverse moskees en madrasses (koranscholen) daterend vanaf de 16e eeuw. Schitterende gebouwen waar je de ouderdom meestal nog niet aan afziet. Uiteindelijk kwamen we via wat omzwermingen op het bekendste plein, waar de Kalon minnaret staat uit 1127, 47 meter hoog. Toen Djengis Khan de stad veroverde en de minnaret zag, was hij zo onder de indruk dat hij zijn bevelhebbers beval de minnaret niet te verwoesten. In de Kalon moskee kunnen zo'n 10.000 gelovigen in en dit is de tweeds grote moskee van Centraal Azië. Recht tegenover de moskee staat een madrasse met twee torens met schitterende blauwgroene koepels. Nu zitten we twintig meter hoger op een schaduwterras met uitzicht op het plein en in de hand een stevig koel pilsje. De eigenaresse zit met een vriendin achter ons te babbelen onder het genot van een pot thee en een verrekijker in de aanslag.
Aangezien het bijna acht uur was, liepen we langzaam terug naar het beginplein op zoek naar een goed restaurantje. Dat hadden we al snel gevonden, het grote dakterras liep al snel vol. Een heerlijke avondbries zorgde ervoor dat we het goed konden volhouden en het eten was best lekker.
Als afsluiter nog een lekker pilsje op het volle centrale plein, vooral door locals die een ijsje kwamen eten.
Vandaag vertrekken we om acht uur richting Bukhara, een lange hete autorit. De wekker dus een dik uur eerder gezet en genoten van een uitgebreid ontbijt.
Onze chauffeur (dezelfde van gisteren) zat vandaag wel in de racemode. We vertrokken op tijd voor een rit die acht tot tien uur zou duren. Uiteindelijk stopten we maar twee keer om gas te tanken en even naar een supersmerig toilet te kunnen.
We arriveerden dan ook voor drie uur in Boukhara, wat zeer welkom was. Een mooi historisch hotel het Lyabi House hotel, met prachtige oude houten structuren, en vlakbij het centrale plein van de stad. Toen we ons op onze kamer hadden geiïnstalleerd, zochten we voor de lunch een tafeltje op aan de grote vijver waar op dat moment water spoot wat voor heerlijke verkoeling zorgde. We maakten een 1,5 liter ijskoude fles cola paraat en voor de lunch een koolsoep en een Samsa, een gevuld broodje met gekruid gehakt. We sloten af met een pot groene thee. Heerlijk relaxed aan het centrale historische plein van de stad.
Aangezien ons terras gesloten werd voor de middagsrust, begonnen we de gebouwen rond het plein te verkennen. Er waren diverse moskees en madrasses (koranscholen) daterend vanaf de 16e eeuw. Schitterende gebouwen waar je de ouderdom meestal nog niet aan afziet. Uiteindelijk kwamen we via wat omzwermingen op het bekendste plein, waar de Kalon minnaret staat uit 1127, 47 meter hoog. Toen Djengis Khan de stad veroverde en de minnaret zag, was hij zo onder de indruk dat hij zijn bevelhebbers beval de minnaret niet te verwoesten. In de Kalon moskee kunnen zo'n 10.000 gelovigen in en dit is de tweeds grote moskee van Centraal Azië. Recht tegenover de moskee staat een madrasse met twee torens met schitterende blauwgroene koepels. Nu zitten we twintig meter hoger op een schaduwterras met uitzicht op het plein en in de hand een stevig koel pilsje. De eigenaresse zit met een vriendin achter ons te babbelen onder het genot van een pot thee en een verrekijker in de aanslag.
Aangezien het bijna acht uur was, liepen we langzaam terug naar het beginplein op zoek naar een goed restaurantje. Dat hadden we al snel gevonden, het grote dakterras liep al snel vol. Een heerlijke avondbries zorgde ervoor dat we het goed konden volhouden en het eten was best lekker.
Als afsluiter nog een lekker pilsje op het volle centrale plein, vooral door locals die een ijsje kwamen eten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
