Een dagje Seattl

Vandaag staat de verdere verkenning van Seattle op het programma. Na ons Starbucks ontbijtje van capuccino en een joghurtje, gingen we op pad naar the Needle. We hadden al eerder tickets gekocht voor half 9 's ochtends. We waren uiteraard mooi op tijd en gingen met de lift omhoog naar het observatiedek. Daar bleek dat al meer mensen hetzelfde idee hadden. De lucht was helder en dus kon je ver over de hele stad kijken. Na een aantal foto's was het weer tijd om naar beneden te gaan. Omdat het Popmuseim nog niet open was, liepen we een rondje door de buurt. Tegen tien uur liepen we naar het museum. Dit was heel aardig met allerlei soorten presentaties (David Bowie, Star Trek, Jimi Hendrix, etc.) maar we hadden toch wat meer over muziek verwacht. Het zelf een instrument bespelen (gitaar en drums) was best grappig. Na een lunch bij McDonalds liepen we ff terug naar ons hotel. Na een kort oponthoud weer op pad en liepen we door de diverse winkelstraten richting de Bibliotheek, die door Rem Koolhaas was ontworpen. Mooi gebouw, prachtige uitwerking. Maar het bleek vooral een ontmoetingsplaats voor de hobo's van Seattle. We zagen we nog een twistgesprek tussen politiemensen en een aanwezige dakloze. Uiteindelijk moest hij door zijn slotopmerkingen vertrekken en werd uit de zaal gezet. Tijdens onze wandeling kwamen we op een leuk pleintje uit met vooral aparte lui die daar rondhingen. Terwijl wij genoten van een drankje en een chocolademuffin, werden we geentertaind door een vrouwtje een tafeltje naast ons die hele betogen hield tegen ons en - omdat wij niet reageerden - haarzelf. Heel apart. Daarna een mooi museum bezocht, over de goudkoorts in Klondike, en de rol va Seattle in dat stukje historie. Zeer boeiend, zeker ook omdat we het tijdens de eerdere trip in Noord Canada en Alaska al uitgebreid met de Klondike goudkoortst kennis hadden gemaakt. Daarna liepen we richting Pike Market. Bij een van de restaurantjes gegeten en op de terugweg bij de bioscoop verderop alvast kaartjes voor vanavond gekocht. Na een pauze van een uur op onze kamer, was het tijd voor de film Dunkirk. En nu met chocolade popcorn, lekker, maar je eet je er misselijk aan. De film was prima maar In de zaal was het ijzig koud door de airco en Lilian was blij toen de film was afgelopen en ze de warme avondtemperatuur in kon. Na de film zijn we terug gegaan naar onze kamer.